ترکیب سازی در آثار عبدالقادر بیدل

یکی از دلایل دیرآشنایی و ابهام زبان بیدل، نوع ساخت ترکیبات اوست که بر اثر دگرگون کردن قراردادهای رایج زبان و شکستن قراردادهای ادبی پیشین انجام گرفته است. ویژگی کلی این گونه ترکیبات آن است. که در کنار هم نشاندن واژگان، حالت طبیعی ندارد و حالت تصنع و برقراری روابط ساختگی میان آن هاست؛ از طرف دیگر، پی هم آمدن واژه های متعدد که هر کدام قابلیت ساخت ترکیبی خاص دارد، تزاحم ترکیب ها را به وجود آورده و مسیر شناخت ترکیب و خوانش ابیات را دشوار کرده است. این پژوهش در پی آن است که با بررسی مسائل مطرح شده، به چگونگی ساخت ترکیب های بیدل بپردازد. روش تحقیق به صورت اسنادی و با استفاده از امکانات کتابخانه ای و شیوه تحلیل محتوا و طبقه بندی داده هاست. بایستگی مطالعه پیرامون بیدل در زبان و ادبیات فارسی، اهمیت و ضرورت این تحقیق را مشخص می کند و نتیجه ی حاصل از آن، برجسته کردن ترکیب سازی به عنوان یکی از ویژگی های سبکی بیدل است.